Mydlnica lekarska zwana z języka łacińskiego Saponaria officinalis to roślina wieloletnia z rodziny goździkowatych. Jest ona praktycznie pozbawiona zapachu, a jej smak określa się jako drapiący. Po uprzednim sproszkowaniu ma barwę jasnobrunatną.

Częścią leczniczą tej rośliny jest korzeń. Inaczej mówiąc jest to część farmakopealna.
Wśród właściwości leczniczych mydlnicy lekarskiej wyróżnić można działanie wykrztuśne i przeciwzapalne. Rzadziej stosuje się ją do kąpieli, ze względu na działanie przeciwreumatyczne oraz przeciwneuralgiczne. Uważa się także, że mydlnica lekarska uczestniczy w procesie detoksykacji, gdyż wiąże się z niektórymi metalami i lekarstwami. Dodatkowo korzeń mydlnicy zwiększa produkcję śliny, potu oraz moczu.

Czasami surowiec ten można spotkać w przemyśle kosmetycznym, gdyż jest on składnikiem mieszanki ziołowej do płukania włosów. Dodatkowo korzeń mydlnicy lekarskiej czasami stosowany jest do produkcji mydeł jak również szamponów. Bywała również używana do prania brudnych ubrań, gdyż cechują ją właściwości pieniące. Właściwości te roślina zawdzięcza obecności substancji chemicznych zwanych saponinami trój terpenowymi.

Kiedy należy pozyskiwać korzeń mydlnicy (Saponariae radix)?
Surowiec ten najkorzystniej, gdy jest zbierany jesienią bądź też wczesną wiosną. Suszenie musi przebiegać w temperaturze około 40 stopni Celsjusza. Korzenie i kłącza powinny być młode, w przewadze 2-3-letnie.