Witamina K to ogólna nazwa trzech witamin: dwóch naturalnych K2 i K1 oraz jednej syntetycznej K3. Wszystkie te witaminy odpowiadają za prawidłowe krzepnięcie krwi. Oprócz tego każda z nich ma dodatkowe funkcje. Witamina K2 m.in. zapobiega zrzeszotnieniu kości (osteoporozie) oraz kruchości naczyń krwionośnych i miażdżycy. Wit. K1 wpływa na utrzymanie odpowiedniego stężenia białek wiążących wapń w łożysku, nerkach i płucach. Witaminę K3 stosuje się do walki z nowotworami.

Którą witaminę K należy suplementować: K1, K2, czy K3?

Dodatkowe podawanie witamin na bazie suplementów jest konieczne wówczas, gdy człowiek nie jest w stanie uzupełnić niedoborów tych substancji z pożywieniem. Dostarczanie witaminy K1 z pożywieniem jest wystarczające, jeżeli dieta jest dokładnie zbilansowana i rzadko dochodzi do jej niedoborów.

Witaminę K2 (menachinon) wytwarza organizm w jelitach. W niewystarczających ilościach można ją dostarczyć wraz z pożywieniem. Gdy organizm nie potrafi wytworzyć witaminy K2, wówczas konieczne jest jej suplementowanie, gdyż łatwo o jej niedobór. Zbyt mała ilość witaminy K2 prowadzi do wielu schorzeń.

Menadion (wit. K3) natomiast to syntetyczny związek, który uznawany jest za substancję witaminopodobną. Nie występuje w naturze i jest wytwarzana sztucznie. Ma jednak swoje ważne miejsce w medycynie, ponieważ stosuje się ją przy leczeniu raka.

Jakie korzyści niesie witamina K2?

Dzięki temu, że wit. K2 zapobiega zwapnieniu tętnic, chroni serce przed wieloma dolegliwościami i utrzymuje cały układ krwionośny w dobrej formie. K2 zapobiega także zanikaniu tkanki kostnej i odbudowuje jej ubytki. Dzięki temu zapobiega nieszczęśliwym wypadkom związanym ze złamaniami kości oraz dba o zdrowe zęby.

Wiadomo też, że wit. K2 korzystnie wpływa na pracę mózgu i układ nerwowy oraz wykorzystywana jest do leczenia policystycznych jajników. Zapobiega także powstawaniu zmarszczek i odmładza skórę, spłycając istniejące już bruzdy.

Co się dzieje, gdy brakuje witaminy K2 w organizmie?

Brak menachinonu w organizmie to przede wszystkim nieprawidłowa gospodarka wapnia. Pierwiastek ten, zamiast trafiać do kości, okleja się na naczyniach krwionośnych. Żyły stają się nieelastyczne, pojawia się miażdżyca oraz żylaki. Gorzej funkcjonuje mózg, pojawiają się zaburzenia w narządzie rodnym kobiet, skóra starzeje się szybciej.