Perełkowiec japoński to drzewo z rodziny bobowatych. Dorasta do 25 metrów. Pochodzi z Chin, a w Polsce rośnie głównie w parkach i ogrodach botanicznych. Ma szerokie zastosowanie – lecznicze, przemysłowe, ozdobne.

Pielęgnacja i uprawa perełkowca japońskiego

Drzewo kwitnie w lipcu i sierpniu. Lubi gleby żyzne, świeże i głębokie, w miejscach ciepłych, słonecznych i osłoniętych. Jest także odporne na suszę i zanieczyszczenia powietrza. Natomiast nie radzi sobie z ujemnymi temperaturami. Dlatego w okresie zimowym zaleca się jego okrycie. W Polsce bardzo rzadko zdarza się, by nasiona perełkowca japońskiego dojrzały – dzieje się tak tylko w bardzo ciepłe lata.

Zastosowanie

Ma zastosowanie ozdobne. W Polsce jest głównie sadzona w parkach. Liście perełkowca bardzo późno opadają, dlatego jest elementem dekoracyjnym w jesiennym pejzażu. Roślina jest też bardzo cenna dla pszczelarstwa i pszczół ze względu na późne kwitnienie miododajnych i pyłkodajnych kwiatów. Wykorzystywany jest także jako roślina lecznicza. W Chinach zaliczana jest do 50 podstawowych ziół. Surowcem leczniczym perłowca japońskiego są kwiaty i owoce. Ich najważniejszą cechą jest zawartość dużej ilości flawonoidów. Do celów leczniczych wykorzystuje się go na dwa sposoby: jako nalewkę alkoholową sporządzoną z kwiatów lub jako odwar z samych owoców. Wskazania do stosowania takiej nalewki to głównie krwotoki, choroba wrzodowa, zakrzepowe zapalenie żył.